فواید روغن کنجد؛ از رشد مو تا سلامت قلب - مجله سی نوا

روغن کنجد و سلامت پوست و مو

روغن کنجد یک محافظ طبیعی در برابر اشعه فرابنفش به تعداد میرود و پوست را در برابر کلر موجود در آب استخر محافظت می کند. ترک های پوستی، اگزما، بریدگی ها و جراحت های سطحی را درمان می کند و پوست صورت به ویژه اطراف بینی را سفت می کند و مانع بزرگ شدن منفذهای پوستی صورت می شود. در واقع روغن کنجد موجب شفافیت پوست می شود. روغن کنجد از بروز آکنه جلوگیری می کند و مانع شوره سر و سفید شدن موها می شود. ویتامین E موجود در این روغن به رشد مو سرعت می بخشد. مصرف موضعی این روغن هم پوست را نرم و لطیف می کند. این روغن در درمان لک سوختگی بدن هم کاربرد دارد.

روغن کنجد و سلامت سیستم عصبی

مصرف مرتب روغن کنجد اضطراب را کاهش می دهد، گردش خون را تقویت می کند، مانع اختلالات عصبی می شود و سیستم دفاعی بدن را تقویت می کند. مصرف روغن کنجد، نشاط آور است، هوشکمک ایجاد می کند، به رفع عصبانیت کمک می کند، دردهای مزمن و گرفتگی عضلات را کاهش می دهد و برای افرادی که از کم خونی و سرگیجه رنج می برند مفید است.

زیاده روی در مصرف ممنوع

خواص ذکر شده درباره روغن کنجد بدین معنا نیست که شما آزادید هر چقدر که می خواهید از روغن کنجد در طی یک روز استفاده نمایید. به خاطر داشته باشید که کالری همه روغن ها یکسان است و هر یک قاشق چایخوری آن حدود 45 کیلو کالری انرژی دارد پس مراقب باشید تا با مصرف بی رویه آن دچار اضافه وزن و در پی آن مسائل و بیماری های مختلف نشوید.

افزایش طول عمر و تعویق فرایند پیری

روغن کنجد دارای مقدار زیادی گاما توکوفرول است که فعالیت آنتی اکسیدانی اش زیاد است و دارای مقدار کمتری دلتا و آلفا توکوفرول است. این خاصیت آنتی اکسیدانی مقاومت روغن را در برابر حرارت افزایش می دهد. آنتی اکسیدان فرایند پیری را به تعویق می اندازد و سبب افزایش طول عمر می شود. مطالعات بر روی موش ها نشان داده است که sesamin و لیگنان های موجود در دانه کنجد می تواند عامل محرکی برای آسکوربیک اسید سنتتاز در کلیه و قلب موش ها باشد و مصرف منظم دانه کنجد در انسان ها سبب افزایش غلظت گاما توکوفرول و تغییرات نسبت توکوفرول ها در پلناما می شود.

روغن کنجد، فشار خون را پایین می آورد، کلسترول مفید را افزایش و کلسترول مضر را کاهش می دهد و به حفظ فشار طبیعی خون کمک می کند. ارتباط بین افزایش چربی های خون و بیماری ای قلبی عروقی به خوبی آشکار است. بزرگ ترین عامل خطر جهت پیشرفت بیماری های قلبی عروقی سطح بالای چربی های خون (بویژه LDL و کلسترول تام) می باشد. وجود رادیکال های آزاد هم سبب افزایش پراکسیداسیون چربی ها می شود که به نام یک عامل توکسیتیک (سمی) جهت سیستم عروقی محسوب می شود. بسکمک از متخصصان تغذیه بر این باورند که روغن دانه کنجد اثر کاهنده کلسترول خون، کاهنده قند خون و خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. در مطالعات حیوانی این اثرات کاملاً دیده شده است ولی در مطالعاتی که در گذشته بر روی انسان ها انجام شده است، مشخص شده است که مصرف 25 تا 40 گرم دانه کنجد نتوانسته چنین اثراتی را ایجاد نماید. روغن کنجد عمدتاً مصرف خوراکی دارد که به نام روغن پخت و پز، بیشتر در کشورهای چین، ژاپن و کره مصرف می شود. وجود آنتی اکسیدان و چربی های اشباع نشده PUFA و دو نگهدارنده طبیعی sesamol sesamin و لیگنان در روغن کنجد (نه دانه کنجد) سبب کنترل فشارخون و بیماری های قلبی عروقی می شود. اگر روغن کنجد در دمای 180 درجه سانتی گراد به مدت 20 دقیقه حرارت داده شود سطح sesamol آن افزایش می یابد. اما اگر در دمای 200 درجه سانتیگراد به مدت 20 حرارت داده شود سطوح sesamol آن کاهش می یابد. لذا پختن در دمای بالای 200 درجه سانتیگراد سبب از دست دادن برخی از لیگنان ها می شود ولی sesamin که یک منبع فیتواستروژن محسوب می شود نسبتا به حرارت مقاوم است. لیگنان ها سبب مهار سنتز و جذب کلسترول در موش ها می شود. مصرف 10 گرم روغن کنجد جهت سلامتی قلب و عروق می تواند مفید واقع شود. روغن کنجد یکی از منابع خوب مواد غیر قابل صابونی شدن که شامل استرول ها، ترپن ها، تری پن الکل ها، توکوفرول ها و لیگنان ها هستند می باشد.