وزنه هایی که روی اشک ها لغزید، پولادمردان سکه یک پول شدند! - مجله سی نوا

به گزارش ، تیم های ملی وزنه برداری نوجوانان و جوانان ایران پس از ماه ها تمرین و اردو نشینی با اعلام فدراسیون وزنه برداری به مسابقات آسیایی کره شاقتصادی اعزام نشدند. این اتفاق برای دومین بار در سال گذشته رخ داد و پس از آن که تیم های پایه پارسال نتوانستند در رقابت های رقابت های قهرمانی دنیا در آمریکا حضور داشته باشند، بار دیگر اعزام نشدن نوجوانان و جوانان وزنه برداری به مسابقات برون مرزی رقم خورد.

اشک های وزنه برداران نوجوان و جوان

نخستین واکنش به این اتفاق از سوی مربی تیم ملی جوانان بود و مهدی بهرام زاده در گفت وگو با خبرنگاران از یاری نشدن به فدراسیون وزنه برداری برای اعزام تیم های پایه گلایه کرد و گفت: متاسفانه، بودجه مقرر از طرف وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در اختیار این تیم ها قرار نگرفت. ماه هاست که در اردو به سر می بریم، اما حالا نمی دانم ضعف در کجاست و نمی دانیم باید چه بگوییم.

بهرام زاده که خودش از این اتفاق بسیار ناراحت بود، ادامه داد: وزنه برداری ورزشی است که قشر ضعیف جامعه در آن فعالیت می نماید. افراد پولدار و اقشار مرفه جامعه که سراغ چنین ورزشی نمی آیند. کسی در وزنه برداری بچه سوسول نیست! وزنه برداران همگی گلادیاتوری برای خودشان هستند. اما متاسفانه حمایت نمی شویم.

او با اشاره به وضعیت روحی نامناسب وزنه برداران تیم های پایه پس از شنیدن خبر اعزام نشدنشان به مسابقات آسیایی، اظهار کرد: 4-5 نفر از بچه های نوجوان که اتفاقا دل نازک هم بودند و در حین رکوردگیری ها با خراب کردن وزنه ها گریه می کردند، اکنون 10 برابر آن موقع اشک می ریزند.

استعدادهایی که تبدیل به مهره سوخته می شوند

همان زمانی که مربی تیم ملی جوانان وزنه برداری از اوضاع نامناسب روحی ملی پوشان صحبت می کرد، بعضی از ملی پوشان نوجوان و جوان با انتشار ویدیو هایی در صفحات اجتماعی خود، دست به دامن وزیر ورزش و مسئولان کمیته ملی المپیک شدند. آن ها به خاطر ماه ها تمرین و دوری از خانواده هایشان حالا از دیگران درخواست یاری می کردند. دربین این افراد، علیرضا یوسفی، قهرمان المپیک نوجوانان وزنه برداری که از امید های اصلی این دوره از مسابقات محسوب می شد، به آمادگی بالای خودش و دیگر ملی پوشان اشاره نمود و گفت: بچه های ما در این چند ماه کوشش فراوانی داشتند و شب ها با درد می خوابیدند و با درد نیز تمرین می کردند تا برای کشور افتخاری کسب نمایند. اما 4 روز قبل از اعزام به ما گفتند که تیم به مسابقات اعزام نمی گردد.

یوسفی افزود: برای بچه ها این موضوع گران تمام می گردد و اعزام نشدن تیم های پایه، این ورزشکاران را به مهره سوخته ای در وزنه برداری تبدیل می نماید. واقعا حیف است. من می توانستم 6 مدال در این بازی ها به دست آورم. هم در رده نوجوانان و هم جوانان 6 مدال کسب می کردم. اما متاسفانه این تیم به مسابقات اعزام نمی گردد.

اتهاماتی که علیه فدراسیون وزنه برداری مطرح شد

اما اتفاق عجیبی که در این بین رخ داد، خبری مبنی بر گلریزان برای اعزام تیم های پایه به این مسابقات بود. عباس رحیمی، رئیس هیئت وزنه برداری استان مازندارن که مطرح شده بود برای اعزام این تیم آماده است تا گلریزانی برای این بچه ها کند، در گفت و گو با خبرنگاران اصل این موضوع را تایید کرد، اما صحبت های او مبنی بر بی میلی فدراسیون وزنه برداری در نوع خود جالب بود.

رحیمی درباره این موضوع اظهار کرد: ما چنین پیشنهادی را به فدراسیون وزنه برداری دادیم، اما رغبتی از سوی فدراسیون دیده نشد. حتی خانواده ها می خواستند هر کدامشان بخشی از مبلغ را تقبل نمایند، اما فدراسیون تماسی با ما نگرفت و گویا خود فدراسیون نمی خواست که این تیم به مسابقات آسیایی اعزام گردد.

او ضمن انتقاد از علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه برداری اعلام کرد: اگر به عنوان مثال، من نتوانم هزینه های هیئت خودم را تامین کنم پس چرا باید در این سِمت باقی بمانم؟ از علی مرادی باید سوال کرد که چرا فدراسیون نشین ها پیگیر پیشنهاد ما نشدند.

واکنش آقای مدیر به فرصت از دست رفته

حالا علی مرادی نفر اول فدراسیون وزنه برداری که فشار زیادی را نسبت به خود احساس می نماید، به این موضوع واکنش نشان داد. او پیرامون این اتفاق تلخ ضمن یادآوری بودجه سالانه این فدراسیون، اعزام نشدن تیم های پایه وزنه برداری را نوعی مدیریت هزینه توصیف کرد و گفت: با توجه به شرایط اقتصادی و منابع محدود اقتصادی و از طرفی به خاطر اعزام های متعدد پیش رو خصوصا رقابت های گزینشی المپیک که در ترکیه، قطر و حتی میزبانی جام بین المللی فجر که به زودی در پیش خواهد بود، باید منابع اقتصادی خود را مدیریت می کردیم.

مرادی ادامه داد: فدراسیون وزنه برداری 4 میلیارد تومان در سال بودجه در اختیار دارد و در سال، 11 ماه تیم هایمان در اردو به سر می برند. اعزام تیم های نوجوان و جوان به مسابقات آسیایی بالغ بر یک میلیارد تومان هزینه در برداشت که با توجه به همه موارد و جمع بندی ها تصمیم بر آن شد که تیم های پایه به کره شاقتصادی اعزام نشوند.

گفتنی است که مسائل اقتصادی فدراسیون وزنه برداری و حتی دیگر فدراسیون های ورزشی بر کسی پوشیده نیست، اما چیزی که مسجل است، پرپر شدن ماه ها تمرین و دوری از خانواده بودن این ورزشکاران نو پا است. همان هایی که به قول یوسفی شب ها با درد می خوابیدند و صبح را هم با درد و البته امید شروع می کردند. آن هایی که می توانستند در رده پایه افتخار و عنوانی برای خود و وزنه برداری ایران کسب نمایند و با همین مدال ها پا به یک رده سنی بالاتر بگذارند.

نکته مهم درخصوص این 2 تیم جایی است که اغلب وزنه برداران نوجوان و جوان، آخرین سالی را طی می کردند که می توانستند در رده سنی فعلی خود حضور داشته باشند. حالا اکثر وزنه برداران نوجوان و جوان از سال آینده باید به ترتیب در رده جوانان و بزرگسالان وزنه بزنند.

نمکی که روی زخم ها پاشیده شد

در این بین و زمانی که بچه های نوجوان و جوان با ناراحتی و اردونشینی چندماهه، راهی شهر و دیار خود می شدند و مطالبی را در صفحات اجتماعی شان منتشر می کردند، بعضی از فدراسیون نشین ها اصل موضوع را رها کردند و پیکان نقدها خود را به سمت بچه های تیم ملی گرفتند. در حالی که مهدی بهرام زاده و ملی پوشان توقع خود را از سوی فدراسیون به سمت دیگر مدیران ارشد ورزشی معطوف ساخته بودند اما آقایان مدیر از همین کار ساده وزنه برداران نوپا انتقاد و کار آن ها را با کیانوش رستمی که سالیان متمادی به صورت انفرادی تمرین می کرد، مقایسه کردند. در چنین برهه حساسی وقتی ملی پوشان به خاطر اعزام نشدن به مسابقات شرایط روحی خوبی ندارند، ای کاش حداقل نمک روی زخم آن ها پاشیده نمی شد!