روش های آروغ دریافت از نوزاد - مجله سی نوا

به گزارش خبرنگاران به نقل از مادر شو ، اگر نوزاد شما در حین شیر خوردن ناراحت به نظر می رسد، خود را جمع می کند و پیچ و تاب می خورد، یا سرش را عقب می کشد و شروع به گریه می کند، شاید نیاز به آروغ زدن دارد. برخی از والدین، در حین شیردهی یا وقتی بطری شیر خشک به نیمه رسید از نوزاد آروغ می گیرند. بسکمک از نوزادان و شیرخواران تا سن چهار تا شش ماهگی، آروغ زدن را متوقف می کنند، زیرا آنها به شیر خوردن عادت کرده اند و دیگر هوای زیادی را قورت نمی دهند. اما با این حال، هر نوزادی با دیگری متفاوت است. در این مطلب می توانید با دلایل آروغ دریافت از نوزاد و روش های آروغ دریافت آشنا شوید.

دلایل آروغ دریافت از نوزاد

به طورکلی بهتر است بعد از شیر خوردن، دو تا سه آروغ از شیرخوار گرفته شود. آروغ های کوچک نوزاد، هوای گیرکرده در معدۀ کودک را آزاد می کند، به او احساس راحتی و آسودگی بیشتری می دهد و باعث می شود کمتر بی قراری و بهانه گیری کند. همچنین آروغ زدن فضای بیشتری را در معدۀ نوزاد آزاد می گذارد، در نتیجه او می تواند مدت طولانی تری شیر بخورد. آروغ زدن همراه با دادن شیر کمتر در یک وعده، اما وعده های تغذیۀ بیشتر می تواند برای بچه هایی که زیاد استفراغ می کنند یا نشانه هایی از ریفلاکس معده به مری دارند نیز مفید باشد. با این حال، هیچ قانونی وجود ندارد که نوزادان پس از هر تغذیه باید آروغ بزنند. برخی از نوزادان خیلی آروغ می زنند، درحالی که نوزادان دیگر به ندرت به آن نیاز دارند.

همچنین نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند به اندازۀ نوزادانی که شیر خشک می خورند به آروغ زدن نیاز ندارند، زیرا آنها هنگام تغذیه، هوای کمتر می بلعند. اگر نوزاد را با شیر خشک تغذیه می کنید، ممکن است دریابید که انواع خاصی از سرشیشه به نام سرشیشه های ضدنفخ شاید به نوزاد شما کمک می کند تا هوای کمتری ببلعد و نیاز به آروغ زدن کاهش یابد.

روش های آروغ دریافت از نوزاد

بیشتر از یک راه برای آروغ دریافت از نوزادتان وجود دارد. توجه کنید که هنگام استفاده از یک روش آروغ زدن، اگر بعد از 30 دقیقه نتوانستید آروغ بگیرد، آن روش را رها کنید یا موقعیت متفاوتی را امتحان کنید. همچنین ممکن است کودک در آن لحظه هنوز آمادهٔ آروغ زدن نباشد. برای انجام این کار می توانید به شکل های زیر عمل کنید تا ببینید کدام یک برای شما و نوزادتان راحت تر و مؤثرتر است:

روی سینه یا شانه: سینۀ نوزاد را در برابر قفسۀ سینهٔ خودتان نگه دارید، به طوری که چانهٔ او روی شانهٔ شما قرار بگیرد. با یک دست او را نگه دارید و با دست دیگر به آرامی به پشت او ضربه بزنید یا پشت او را آرام مالش دهید. قبل از امتحان این روش آروغ دریافت، برای تمیز نگه داشتن لباس خود، یک پارچه روی شانهٔ خود و حتی روی تمام پشتتان بیندازید.

بالاتر از شانه: روش دیگر این است که نوزاد را کمی بالاتر از شانهٔ خود نگه دارید، طوری که شانۀ شما با شکم نوزاد تماس پیدا کند و فشار ملایمی بر شکم او ایجاد کند که باعث آروغ زدن شود. با یک دست او را نگه دارید و با دست دیگر به آرامی به پشت او ضربه بزنید یا پشت او را مالش دهید. یادتان باشد نوزاد را هرگز روی شانۀ خود خم نکنید. اگر از این روش استفاده می کنید، مطمئن شوید که کودک می تواند به راحتی نفس بکشد و بیش از حد به جلو خم نشده است. یک نگاه سریع در آینه برای بررسی شرایط سر او می تواند مفید باشد. این روش ممکن است هنگامی که کودک کنترل بیشتری بر سر و گردن خود دارد بهتر عمل کند. پیش بند یا پاچۀ آروغ گیر را هم از قلم نیاندازید.

نشسته در دامن: نوزاد را در دامن خود بنشانید، طوری که پشتش به شما باشد. از یک دست برای نگه داشتن بدن او استفاده کنید، طوری که کف دست شما قفسۀ سینه ٔ او و انگشتانتان با ملایمت چانه و فک او را نگه دارد. مراقب باشید که انگشتان خود را دور گلوی او قرار ندهید. کودک را کمی به جلو خم کنید و با دست دیگر به آرامی به پشت او ضربه بزنید یا پشت او را مالش دهید. قبل از امتحان این روش آروغ دریافت، بهتر است یک پیش بند روی سینۀ کودک ببندید یا یک پارچه روی دامن خود بیندازید.

در آخر نیز یادتان باشد هرگز نوزاد و کودکتان را بدون مراقبت در حالت های مختلف حتی برای چند لحظه هم رها نکنید، زیرا امکان خفگی به شدت وجود دارد. همچنین نوزاد را در حالت دمر نگذارید یا با یکی از کسانی که قرار است مراقبش باشند تنها نگذارید، چون آنها ممکن است چیزی در این مورد ضرورت خوابیدن نوزاد روی پشتش ندانند یا به پیشگیری از این اتفاق، عادت و آشنایی نداشته باشند.