رفتگران طبیعت به میدان آمدند - مجله سی نوا

خبرنگاران - ثریا روزبهانی: قرارشان روزهای آدینه است تا زاله های جنگل، رودخانه و بوستانهای مرکز و اطراف آن را جمع نمایند و تا به امروز هم حدود 480پویش اجرا نموده اند.ناصر نجفی یکی از اعضای قدیمی گروه رفتگران طبیعت ،پای ثابت این فعالیت های خودجوش است. او درباره شکل گیری انجمن می گوید: این گروه از سال 1391 به همت جمعی از دوستداران و فعالان محیط زیست تشکیل شد و از آن سال تا امروز هر هفته برنامه پاکسازی محیط زیست از زباله اجرا می شود.برای دعوت از اعضا معمولاً برنامه های خود را در شبکه های اجتماعی اعلام می کنیم و افراد علاقه مند نیز شرکت می نمایند، البته تعدادی همواره پای ثابت هستند و همین افراد و آنهایی که در چند نوبت در پاکسازی شرکت می نمایند در جمع خانوادگی یا دوستانشان معلم محیط زیست می شوند و نکات ضروری را به دیگران هم آموزش می دهند.

گزارش های خواندنی را اینجا دنبال کنید

ضرورت فرهنگسازی

انسان ها به پاکیزگی اهمیت می دهند، اما مسئله مهم این است که بعضی یاد نگرفته اند به پاکیزکی طبیعت نیز توجه نمایند. نجفی اعتقاد دارد این مشکل به علت نبود آموزش کافی اتفاق می افتد. او درباره فعالیت این گروه مردمی می گوید: رعایت نکردن نظافت، ذاتی نیست بلکه از فرهنگ مردم ناشی می شود که آن هم به آموزش احتیاج دارد. در مراحل پاکسازی بارها شاهد بودیم شهروندانی که برای گردش و سرگرمی مراجعه کردند به گروه پیوسته و با اعضا در پاکسازی مشارکت داشتند. بنابراین فراوری این اندازه حجم زباله و رها کردن آن در طبیعت یکی به ضعف آموزش و دیگری به ضعف عملکرد بعضی اداره ها بر می شود.در مجموع استقبال از گروه ما خوب بوده و در این پاکسازی ها از هر قشری از دانشجو، خانه دار، کارمند، کارگر و در بعضی موارد پزشکان هم حضور دارند، اما برای حفظ محیط زیست علاوه بر فرهنگ سازی باید قوانین سفت و سختی نیز داشته باشیم تا مردم به مرور قانونمند شوند.

زباله وجود ندارد!

رفتگران طبیعت براین باورند که زباله وجود ندارد و همه پسماندهای دوباره به چرخ طبیعت بازگردانده می شوند. نجفی در ادامه می گوید: در برنامه های پاکسازی از هر نوع زباله که روی زمین باشد را جمع می کنیم از فیلترهای سیگار گرفته تا باقی پسماندهای گردشگران در طبیعت. البته در کانال های شبکه های اجتماعی برای تفکیک زباله از مبدا به طور مرتب تبلیغ می کنیم. باید بگویم که ما اصلا زباله نداریم چون مواد پلاستیکی، کاغذ و فلزات قابل بازیافت هستند و در واقع سرمایه محسوب می شوند حتی زباله های تَر نیز قابلیت تبدیل به کمپوست را دارند بنابراین اگر همه مردم تفکیک زباله را از مبدا انجام دهند و شهرداری ها نیز همکاری نمایند دیگر جایی به نام دپوی زباله نخواهیم داشت.

اگر بخشی از زباله هم باقی بماند می توان در بخش های دیگر از آنها استفاده کرد، مانند نیروگاه هایی که از سوزاندن این مواد، برق فراوری می نمایند. در واقع امروزه داشتن دپوی زباله معنا ندارد، این دپوها باعث آلودگی شدید محیط زیست و آب های زیرزمینی می شوند زیرا شیرابه های سمی فراوری می نمایند که وارد زمین و منابع آب زیرزمینی شده و حتی باعث خشک شدن درختان اطراف خود می شوند.