جو ناپایدار، آب را از مریخ گرفت - مجله سی نوا

حسن باغبانی در گفت وگو با خبرنگاران به مناسبت روز جهانی این سیاره اظهار کرد: مریخ چهارمین سیاره منظومه شمسی و آخرین سیاره سنگی که به دور ستاره زرد رنگ خورشید هر 687 روز در گردش است. رنگ قرمز این سیاره سبب شده که در فرهنگ های مختلف از آن به عنوان خدای جنگ و خون یاد شود.

وی اضافه کرد: شبانه روز مریخ 24 ساعت و 38 دقیقه است که نزدیک به یک روز زمین است. انحراف عدد سیاره مریخ 24 درجه است و در مقایسه با زمین که 23.5 درجه است، به یکدیگر بسیار نزدیک هستند و همین موضوع باعث شده سیاره سرخ نیز 4 فصل داشته باشد.

رئیس اتحادیه ستاره شناسی معلمان ایران یادآور شد: ارسال کاوشگرهای مختلف به مریخ و همچنین ارسال داده به زمین حاکی از آن است که روی این سیاره سکونت در گذشته وجود نداشته است و حیات به صورت میکروبی هم اکنون در دست بررسی است.

باغبانی شرح داد: سطح مریخ اکنون هیچ گونه آب مایعی ندارد اما دانشمندان با بررسی سطح مریخ متوجه وجود آب در گذشته شده اند و دلیل از بین رفتن آب های سطحی نبود جو پایدار در اطراف مریخ است که سبب شده این سیاره چرخه هدفی مناسبی نداشته باشد.

به گزارش خبرنگاران، سفر به مریخ برای علاقمندان به نجوم همواره مجذوب کننده بوده است. اخترشناسان می گویند افراد روی سطح مریخ به میزان 62.5 درصد جاذبه کمتری را نسبت به میزانی که در زمین به آن عادت دارید، تجربه خواهند کرد. بنابراین اگر فردی روی زمین 50 کیلوگرم وزن داشته باشد، روی مریخ تنها 19 کیلوگرم وزن خواهد داشت.

وی در خصوص سفر انسان ها به سیاره مریخ اظهار داشت: کاوشگرهای زیادی را به مریخ فرستاده شده اند که همگن روبات بوده اند و سرنشین نداشته اند. در این دهه (2020-2030) شرکت Space X تلاش می کند تا برای اولین بار به سطح مریخ موجود زنده یا افراد داوطلب را بفرستد.

رئیس رصد خانه مهر بوشهر با اشاره به اینکه مریخ دو قمر به نام های فوبوس (ترس) و دیموس (وحشت) دارد، ادامه داد: مساحت سطح مریخ با مساحت خشکی های زمین برابر است.

باغبانی بیان نمود: فیلم سینمایی Martian (مریخی) با بازی مت دیمون به شرایط فردی می پردازد که زندگی خود را در سیاره مریخ با چالش های عجیبی آغاز می کند.

به گزارش خبرنگاران، مریخ نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکی های روی زمین است. سیاره سرخ همانند زمین، یخ های قطبی، دره های عمیق، کوه، غبار، طوفان و فصل دارد.

از آنجا که دیدن مریخ با چشم غیر مسلح برای هزاران سال امکان پذیر بوده، شاید ناممکن باشد که بگوییم چه کسی اولین کاشف مریخ بوده است. در سال 1609 گالیلئو گالیله اخترشناس ایتالیایی مریخ را با یک تلسکوپ اولیه دید تا عنوان پدر مشاهدت نجومی را به خود اختصاص دهد. اخترشناس آلمانی کریستین هایگنز با استفاده از یک تلسکوپ پیشرفته در سال 1659 تصویری از مریخ را ترسیم کرد.