جای خالی سیستم پایش جهش ویروس - مجله سی نوا

اکنون بیش از 14ماه است که از ورود کووید 19 به کشور می گذرد و مساله ای که تعیین است این که ویروس با گذر زمان و انتقال از فردی به فرد دیگر، دچار جهش هایی می گردد که گاهی اوقات ممکن است باعث تغییر رفتار ویروس گردد؛ تغییر رفتاری که گاهی منجر به سرایت پذیری بالاتر ویروس می گردد و گاهی هم شدت بیماری زایی اش را افزایش می دهد؛ درعین حال که می تواند باعث ایجاد ویروس های جدید با سرایت پذیری و بیماری زایی کمتر هم بگردد.

برخی از واریانت های جدید، نسبت به واریانت های شناخته شده قبلی ایمنی کافی ندارند و این موضوع را پیچیده تر می نماید. طبیعتا با پذیرفتن چنین واقعیتی و به واسطه روبه رو شدن باتجربه جهش های قبلی، نکته ای که امروز در همه کشورهای جهان، مهم و ضروری به نظر می رسد، وجود نظام پایش جهش های این ویروس است که بدانیم با گردش این ویروس در هر نقطه از کشور، آیا جهشی اتفاق افتاده است یا نه و آیا تغییری در رفتار آن روی داده یا نه؟ از طرفی ما نباید صرفا به دنبال جهش های شناخته شده بانام و عنوان و مبدأ خاصی باشیم بلکه احتمالا در کشور خود ما هم جهش های خاصی در ویروس اتفاق افتاده که نباید آنها را نادیده بگیریم و غافل شویم. به نظر می رسد مادامی که نتوانیم نظام پایش خوب و مناسبی در خصوص جهش های ویروس کرونا داشته باشیم، دور از ذهن نیست اتفاقی که با موتاسیون انگلیسی در کشور روی داد، دوباره در تکرار و باعث گردد تا دچار چالش های بدی شویم.

درواقع بهتر است به جز جهش های شناخته شده مثل انواع انگلیسی، آفریقایی و برزیلی و هندی، انواع جهش ها در کشور پایش گردد تا بتوانیم به موقع و در کوتاه ترین زمان ممکن با آنها مقابله کنیم.

طبیعتا متعاقب شناسایی جهش های انجام شده در ویروس، باید برنامه ای مدون و دقیق داشته باشیم که بتوانیم فرایند رو به رشد بیماری را کنترل کنیم؛ برنامه ای که در ابتدایی ترین مرحله با ایجاد زیرساخت تشخیص و پایش جهش ها شکل می گیرد و با شناسایی بسیار سریع مناطق درگیر، مانند مرزها و راه های ارتباطی با کشورهای درگیر و درنهایت اقداماتی مانند ایزوله کردن و محدودسازی مناطق تعیین شده می تواند ادامه پیدا کند تا در برخورد با دیگر جهش های ویروس به سرنوشت ویروس انگلیسی که امروز در کشور فراگیر شده است، دچار نشویم.

احسان مصطفوی - اپیدمیولوژیست / روزنامه خبرنگاران